YOKSUL BEYAZ BiR KARANFİL
Büyür kalabalık gözleriyle şehir
Yorgun aşkların penceresinde
Bezgin dumanlarında sigaraların
Yoksul beyaz bir karanfil
Karanlık gecekondu sokaklarında
Korkulu aşkların çocuğu büyür
Mermer merdivenlerinde yorgun tapınakların
Yoksul beyaz bir karanfil
Bir güneş bir denize vurur gibi
Hani lambalar söner ya usulca
Gözler buluşur ya gözlerinizde
Eller tutuşur ya ellerinizde
Yoksul beyaz bir karanfil
Durur yalnızlık yağmurları üzerimize
Tenha dağlar gibi durur
Kalabalık ayaklarıyla kavgalarda
Yoksul beyaz bir karanfil
Ağlar gibi bir çocuk oyuncağını kırıp
Ben size aşkımı söyledim bir bir
Ellerimde dinlenen güvercin ellerinde
Yoksul beyaz bir karanfil.
Aydın Hatipoğlu
( 1940 - 2010 )
Dünden Bugüne Türk Şiiri V, S. 125
