RUBÂİLER
  
Gerçeği bildiysen, hesaplaş kendinle,
Önce ne getirdin, sonra götüreceğin ne?
Şaraptan ölüm var içmem diyorsun,
İçsen de öleceksin, içmesen de!

(Hamza - 12)





Bu ay'la bu Zühre, gökte doğdum doğalı,
Al şaraptan daha iyi şey, görmedi insan!
Şaşarım, şarap satanların aklına şaşar:
Daha iyi ne alacaklarmış, bu sattıklarından!

(Hamza - 17)





İçmiyorsan, bari kınama içenleri,
Dur, bu numara bu düzen de ne?
Tıkındığın yüzlerce lokmalar n'oluyor
Böbürleniyorsun ama, içmiyorum diye.
Seninkinin yanında bizim şarabın,
Hükmü n'olur fıkaracık: kul köle.

(Hamza - 22)





Dikme, keder ağacını kalbe,
Sevinç kitabı düşmesin dilinden.
At derdi, şarap iç, bahtiyar ol
Şu dünyada ömür, üç günlük.

(Hamza - 23)





Cennette şarap var, tanrı söz verdi ya.
Bir de haram mı edermiş her iki dünyaya!
Be yavri, Arabın devesini öldürdü diye
Peygamber haram etti şarabı: Hamza'ya!

(Hamza - 31)





Üç beş kara cahil tutmuş dünyayı,
Sorarsan, her bilgide onlar var!
Üstlerine eşek yok eşeklikte,
Dert etme, eşek olmadın mı da eşekle:
Gâvur der çıkarlar.

(Pervin - 32)





Sofusun ya için pis kapkara,
Sofuluğun da, gösteriş numara;
Sözüm ona, hırkalar giymişin;
Lan, tanrı yutar mı dübara!

(Pervin - 35)





Var ya iki günde bir somuncuğun,
Bir kırık testin, birazcık suyun!
Daha ne, muhanet kişilere daha ne:
Elpençe divan durduğun!

(Pervin - 36)





Buyrukçu, biz senden çok iyiyiz çok,
Bu sarhoşlukla da senden ayığız!
İçtiğin insan kanı senin, bizimki ne üzüm,
İnsafa gel, hangimiz katil hangimiz kanlıyız!

(Pervin - 41)





Laf değil, he vallah kuklalarız,
Felek de kuklacı, kambur felek!
Varlık sahnesinde döktürdük durduk,
Yokluk sandığına tıkıldık tek tek!

(Kukla - 43)





Bu, derde dert katan gökler,
Beni kapıp götürmeden,
Seni yerime komazlar!
Dünyaya gelmemiş kişiler,
Neler çektik, bilseler bu devirden;
Doğmazlardı anadan, doğmazlar!

(Kukla - 47)





Dünya bu, başın derde düşer gönül,
Bilemezsin canını uçar bedenden!
Bir iki günün iyi geçsin bari, otur şu çimene:
Toprağından çayır çimen bitmeden!

(Pergel - 66)





Başımız iki ama, beden bir:
Bir pergel'e benzeriz, sevgili!
Sonunda baş başayız elbet:
Şimdi, bir çemberde sanki,
Döner ha döneriz, sevgili!

(Pergel - 71)





Girdim baktım,
Testicinin evine:
Çark'ta, basamak'ta,
Testicinin ayağı.
Durmuş ta testi işler,
Çekinmeden, pervasız:
Sultan kellesinden kulp,
Yoksul ayağından, ağız!

(Testi ile testici - 73)





Benim gibi âşıktı,
Şu testi,
Ağlardı, ah ile vah ile,
Benim gibi, aradı yari!
Şuracığında gördüğün yok mu:
Kulp değil, eldi o
Boyuncuğundan sarardı, yari!

(Testi ile testici - 77)





Yer ağarmadan erce kalk, ey uslu koca,
İyi bak da öğütle, o toprak yuğuran oğlancığa!
Keykûbat'ın beyniyle, Perviz'in gözünü,
De ki, usul usul döğe, usul yuğura!

(Testi ile testici - 81)

Ömer Hayyam
 ( 1048  - 1131 )
( İran ) 

                       
Çeviri : Enver Gökçe 



Dost Dost İlle Kavga ve Rubailer