Gerçek ismi, Seyyid Muhammed bin İbrahim Ata olan Hacı Bektaş Veli, Horasan’nın Nişabur şehrinde doğdu. Yaşamına ilişkin bilgiler çok sınırlı olmakla beraber genellikle bir çok tarihçi tarafından (1209 - 1271) yılları arasında yaşadığı kabul ediliyor.

İlk eğitimini Ahmet Yesevi‘nin müridlerinden olduğu iddia edilen Lokman Parende‘den aldığı, Hacı adını ise, Lokman Perende Hac'da iken, ona ruhbağı (telepati) yoluyla yaptığı ziyaret nedeniyle aldığı söyleniyor..

Tahsilini ve manevi terbiyesini Horasan'da tamamlayan Hacı Bektaş Veli Anadolu'ya geldikten sonra Kırşehir civarındaki Sulucakarahöyüğe (Hacıbektaş) yerleşti ve dergâhını kurdu. Hayatının geri kalan kısmını burada tamamlayan Hacı Bektaş Veli, Türk gelenek ve göreneklerini İslam inancı ile birleştiren, sevgi, ahlâk ve hoşgörüye dayalı felsefesini geniş halk kitlelerine ulaştırdı.

1271 yılında vefat eden Hacı Bektaş Veli’nin türbesi ile müzesi, Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesinde bulunmakta ve her yıl ağustos ayında anısına anma törenleri düzenlenmektedir.

BAZI ESERLERİ:

Vilâyet-nâme-i Hacı Bektaş-ı Veli
Makâlât-ı Hacı Bektâş-ı Velî
Şathiyye
Kitâbü’l-Fevâ’id (Yararlı Öğütler)
Makalat-ı Gaybiyye ve Kelimat - ı Ayniyye 
Hurde - Name 
Şerh-i Besmele (Fatiha tasviri)
Üss- Ül - Hakika

ŞİİRLERİ