NEVRÛZ BAYRAMI
  
İşte nevrûz! Yetişti fasl-ı bahar.
Geldi işret zamanı, kardeşler!
Ne güzel bayram... Âh, ne hoş fırsat!
Sayılır ehl-i zevke bir nimet!..



Böyle şad gün geçer mi bir de ele?
Geçirin beş gün ömrü lezzet ile.
Yalınız hangi evde yas varsa,
Bir onun borcudur ki, tutsun ezâ.



Birinin ölse kardeşi nâçar,
Kara bayram tutar... bir âdet var.
Her kimin yoksa böyle bir özrü,
Ayş ü nûş eylesin o.. yok zararı.



Gerçi "el'müminin ühüvve" demiş,
Emr-i peygamberi hikâye imiş
Cümle kardaş deyir Resûl-i Hüdâ,
Hangi İslâmadır bu söz acaba?



Belki bir başka halkadır bu hitâb?
Neye lâzım canım, sıkıntı, azâp.
Bütün İran'da, cümle Balkan'da
Çırpışır kardeşin kızıl kanda!



İşte bir katlgâha dönmüş yer!
Mahv olan yüz değil ki, yüz bindir!
Ana! Hemşire! Ey nişanlı, gelin!
Siz de asla sıkılmayın, sevinin.



Ezilip mahv olursa âliller,
Size ait değil bu gamlı haber.
Gitse iffet, kesilse emcekler.
Sevinin! İstemez düşünce, keder.



Bütün âlem dağılsa, od tutsa,
Bize lâzımdır imdi zekv ü sefâ. 
Bir müselman ki, onda gayret var.
Sevinir, keyf eder çalar, oynar.



Sevinin! Zurna, toy çalın, sevinin,
Ne güzel bayram! Of, gülün, sevinin!
Dine, namusa küsdünüzse, gülün!
Sevinin, hep gülün!.. Ne neş'eli gün?!

Hüseyn Cavid
( 1882 - 1941 )



( Azerbaycan ) 


Azerbaycan Şiiri Antolojisi, S. 27-28