ECE AYHAN “SAHİDEN YAŞADI MI PATRON?”

I ece ayhan kimdi resmi ve Ortodoks tarih yazıcılarına göre -ki onların soruya sağır yanıta dilsiz olduğu unutulmasın- mor kapaklı kitaplarda boğulan bir şairdi münafıktı durmadan tarihi kötüledi bozguncuydu yasak dilleri severdi cimriydi kimselere ödünç vermedi şiirini -Ya Galata bankerlerinin sonuncusu olsaydı çoktan yıkılırdı fildişi imparatorluğunun mali düzeni- adının geçmesi beklenmesin tüzüklerimizde ece ayhan şuara loncasına hiç girmedi hem nasıl aynı müsamereye çıkar onunla namık kemal ve loncamızın erkek şairleri makam sahibi şairlerimiz onunla ilgilenseydi kanımızca kara şiirler örgütlemekten kamu adına bir beyaz gömlek giyerdi. halkı fazla etkilemedi dili gündelik değil şiiri son kayıtlara göre yeraltına çekildi II ece ayhan bizim dilimizi bilirdi cennetmekân olsun bir babadan kaldık yüreği cibali’de ayakları başsız olur kore’de bizse karaşın bodrumlarda evlad-ı şüheda parasız yatılıya yazıldık devletimizin disiplinlerinde nerde bir cumhuriyet uyansa gürbüz çocuklarıydık o kadar uğraştı anamız gece ağır işlerde mavi akmadı kanımız devletin resmi rengi hayatımız resmen kayıyordu abiler gördük de önleyemedik çoğalan sular gibi yıldız olup üşüşürdük bölüşmeye ekmeği boynumuza gecenin mührü düşmeden önce halk olduk yazısız İstanbul tarihine göğsümüzde bir gülü gülümsetti durmadan ondan öğrendik bütün denizlerin kirletildiğini ne çok balık birikti böylece yüzümüze el sayılmaz ece ayhan yakından amcamız çok kuşlu mektuplar saldı bize damgasız size de zarfsız mektuplar yazmasaydı abiler aklınıza gelir miydi külhan çocukların da şiire nazır bir kente dükalık kurdukları biz büyüsek de böyle o büyük çocukluğun kalbimizdeki yeri yitmez “uzun ölülerin gömülmeleri uzamış denizlerdeyse hiç bitmez” (*)

Haydar Ergülen
( 1956 -      )

(*) Ala Ala Hey, Yort Savul Hafız ile Semender




ŞİİR PARKI