12 Temmuz 1891 tarihinde İstanbul'da dünyaya gelen Halit Fahri Ozansoy, Bakırköy Rüştiyesi ve Galatasaray Lisesi'ni (Mekteb-i Sultanî) bitirdikten sonra 1916 yılında Muğla Lisesi'ne edebiyat öğretmeni oldu. Muğla ve Konya'da iki yıl kadar öğretmenlik yaptıktan sonra İstanbul'a gelen şair emekli oluncaya kadar İstanbul'da çeşitli liselerde edebiyat öğretmenliği yaptı.

İlk şiirleri lise öğrencisiyken Rübap ve Şebal dergilerinde yayınlanan Ozansoy, 1914-1918 yılları arasında aruz vezni ile yazdığı şiirleriyle adını duyurdu. Daha sonra "Aruza Veda" şiiriyle aruza veda ederek hece ölçüsüne ve yalın Türkçe'ye yöneldi. "Yeni Mecmua" çevresinde toplanan "Hecenin Beş Şairi" arasında yer alan şair "Nedim" adında bir de edebiyat dergisi çıkardı. Şiirleri Yarın, Hayat, Aydabir, Yarımay, Çınaraltı, Varlık, Servet-i Fünun Uyanış, Hisar gibi dergilerde yayınlandı.

Şiirlerinde hüzün ve melankoli gibi bireysel duyguları, aşk ve ölüm temalarını işleyen şair 1926 - 1943 yılları arasında Servet-i Fünun-Uyanış Dergisi'nin yazıişleri müdürlüğünü de yaptı.

Şiirin yanısıra yayınlanmış romanları, tiyatro oyunları, anı kitapları ve tercümeleri de bulunan Ozansoy 23 Şubat 1971 tarihinde İstanbul’da yaşama veda etti ve Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedildi.

BAZI ESERLERİ:

Şiir:
Rüya (1912) 
Cenk Duyguları (1917) 
Efsaneler (1919) 
Gülistanlar ve Harabeler (1922) 
Balkonda Saatler (1931) 
Sulara Dalan Gözler (1936) 
Sonsuz Gecelerin Ötesinde (1964) 

Roman:
Sulara Giden Köprü (1939) 
Aşıklar Yolunun Yolcuları (1939) 

Oyun:
Baykuş (1916) 
İlk Şair (1923) 
10 Yılın Destanı (1933) 
Nedim (1936) 
Bir Dolaptır Dönüyor (1958) 
İki Yanda (1970) 

Anı:
Edebiyatçılar Geçiyor (1939 )
Edebiyatçılar Çevremde (genişletilmiş baskı, 1970) 
Darülbedayi Devrinin Eski Günleri (1964) 
Eski İstanbul Ramazanları (1968)

ŞİİRLERİ