1901 yılında İstanbul'da doğan Halide Nusret Zorlutuna ilkokulu özel dersler alarak Kerkük’te okudu. Orta ve lise öğrenimini Erenköy Kız Lisesi’nde tamamladıktan sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü’ne girdi. Orada öğrenciyken sınavları vererek öğretmen oldu. Anadolu'nun çeşitli illerinde uzun yıllar öğretmenlik yaptıktan sonra 1957 yılında, Ankara Kız Teknik Okulu’nda görevli iken, kendi isteğiyle emekli oldu.

Şiir yazmaya mütareke yıllarında başladı. Kurtuluş Savaşı'nın etkisi ve heyacanıyla millî edebiyat akımına katıldı. Kadın duyarlılığıyla işlediği şiirlerinin yanı sıra hikâye, deneme, roman türlerinde de eserler verdi. Şiirlerinde çoklukla hece ölçüsünü, romanlarında ise konuşulan Türkçe’yi kullandı. Şiir, hikâye ve düzyazıları Kadınlar Dünyası, Salon Mecmuası, Çınaraltı, Türk Kadını, Çağrı, Hilâl, Defne, Hisar dergilerinde ve Zafer, Kudret, Haber, Yeni İstanbul, Sabah, Hürriyet gazetelerinde yayınlandı.

Birleşmiş Milletlerin, 1975 yılını Kadın Yılı ilan etmesinden sonra Kadınların Sosyal Hayatını İnceleme ve Araştırma Derneği tarafından Ümmü’l-Muharrirat (Yazarların Annesi) ünvanı verildi.

21.05.1983 tarihinde Basın Yayın Genel Müdürlüğü ile Türk Basın Birliği tarafından "Basın Mesleğinde 50 Yıl Şerefli Hizmet Belgesi" verilen Zorlutuna, 10.06.1984 tarihinde Ankara'da yaşamını yitirdi. Mezarı Ankara Cebeci Mezarlığı'ndadır.

BAZI ESERLERİ:

Şiir:
Geceden Taşan Dertler (1930)
Yayla Türküsü (1943)
Yurdumun Dört Bucağı (1950)
Ellerim Bomboş (1967)

Roman:
Küller (1921)
Sisli Geceler (1922)
Aşk ve Zafer (1923)
Gülün Babası Kim? (1933)
Beyaz Selvi (1945)
Büyükanne (1971)
Aydınlık Kapı (1974)

Anı: Benim Küçük Dostlarım (1977)

Çeviri:
Örümcek Dede (Jean Webster, 1931)

ÖDÜLLERİ:

1917 - Talebe Defteri Yarışması birinciliği (Ağlayan Kahkahalar)

ŞİİRLERİ