DOĞUNUN SEVDALARI 
  
(I)

Sevda derinlerdedir, oysa Ferhâd
üstünü kazmada dağın.



Kalbimin, yâni o yağmur
ve acıdan ocağın
madenini, lâciverdî ve mahmur
bir ağrıyla delmede
Şirin
ve en aşılmaz, en derin
bir şiirin yurt edindiği
billûr bir köşke girmede
Leylâ



ve Mecnun'un, yâni o çölden
ve ağıttan otağın
önünde, bir adak gibi
ölüme diz çöktürmede
Leylâ
ve yakut, şafak ve irin
ile emzirdiği bir gözün
boynunu vurmada
Şirin.



Sevda derinlerdedir, oysa Ferhâd
üstünü kazmada dağın.

Hilmi Yavuz
( 1936 -      )
 


Büyü'sün, Yaz, S. 94