YAZMAM GEREKEN BİR ŞEY KALMADI
  
Yazmam gereken bir şey kalmadı,
Rüzgâr esin sesini doldurup cebine
Benden habersiz gölgelere gecelere
Göz kırpmaz oldu kimse nedense.



Düşündüm ki,
Düşünmem gereken bir şey kalmadı,
Yeteri kadar papatya toplanmadı.



Bu yüzden dizlerim kanıyor durmadan geceleri,
Bunu bir ben biliyorum, bir de ölüsü gençliğimin.



Bahar gelmeden yazın gelmesi beklenir oldu
Şairler sesleri, sesler şairleri sevmez oldu.
Soyunup çırılçıplak balıklar pullarından,
Sinemalara gider oldu kedilere sormadan.



Bilmem gereken bir şey kalmadı,
Bildiğim ne varsa kuluçkada, kartal yuvasında
Baldıran zehrinde, Sokrat düşünde.



Yaşamam gereken bir şey kalmadı,
Hepsini yeniden geçirdim gözlerimden.
Siyah beyaz sinema perdesinden
Ellerime baktım, avuçlarıma, göklere,
Kuyudan su çeken ağır taşlara,
Sünger avcılarına ve ceylan
Kalan ne varsa, onlara baktım.
Gizli meleklerime, plaklarıma...

Halim Yazıcı
( 1954 -    )