KULAĞIMIZ KİRİŞTE
  
Yaşlılar adına konuşmanın tam zamanı,
Kütükte yaşı yetmişlerin arasındayım.
Bir tekerlemenin çağrışımında
İnanıvermeyin işimin bittiğine.
Ne var ki dertlerimiz tasalarımız artıyor,
Yaş ilerledikçe.



Biz yaşlılar türlü nedenlerden
Kuşlarla birlikte uyanmak zorundayız.
Saksıdaki karanfil bakım ister.
Tüm çiçekler, ağaçlar, parklar,
Yollar köprüler bakım ister.
Balıkçı barınağı, barınaktaki gemiler,
Gün doğmadan deniz fenerimiz,
Kıyılarımız, gökyüzü, bulutlar,
Bir uçtan bir uca esen rüzgar,
Bütün gün gözümüz üzerlerinde olmalı.



Bu arada torun torba çocuklarımız
Martılarla birlikte çoğalan..
Onlar da bakım ister kuşkusuz.
Erken de kalksak, alaca karanlıkta
Hangi birine yetişebiliriz ki..



Biz yaşlılar için en önemlisi
Kuzeyden esen nemli rüzgârlar,
Karayel de önemli, gündoğusu da.
Raporlar yazılmalı, hava raporları,
Soğuk, sıcak tüm dalgalar, akımlar,
Alçak basınç, radyolarda, yüksek basınç,
Güneyden esen yellerle birlikte
Sisli puslu havalar da duyurulmalı.



Yaşlandıkça azıyor romatizmalarımız,
Bir günümüz bir günümüze uymuyor,
Artıyor ağrılarımız, sızılarımız,
Kapıyı kim vuracak belli olmaz,
Kulağımız kirişte olmalı...

(Ekim, 1981)

Rıfat Ilgaz
( 1911-1993 )



Bütün Şiirleri, S. 279-280



Şiiri şairin sesinden dinlemek için tıklayınız.