ÇOCUKLARIM.. 
  
Yoklama defterinden öğrenmedim sizi, 
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını 
Bir sinema dönüşü tanıdım, 
Koltuğunda satılmamış gazeteler. 
Dumanlı bir salonda, 
Kendime göre karşılarken akşamı, 
Nane şekeri uzattı en tembeliniz. 
Götürmek istedi küfesinde 
Elimdeki ıspanak demetini 
En dalgını sınıfın.



Çoğunuz semtine uğramaz oldu okulun, 
Palto ayakkabı yüzünden. 
Kiminiz limon satar Balıkpazarı’nda, 
Kiminiz Tahtakale’de çaycılık eder, 
Biz inceleyeduralım aç tavuk hesabı 
Tereyağındaki vitamini, 
Kalorisini taze yumurtanın..
 


Karşılıklı neler öğrenmedik sınıfta,
Çevresini ölçtük dünyanın,
Hesapladık yıldızların uzaklığını,
Orta Asya’dan konuştuk lâf kıtlığında.



Birlikte neler düşünmedik.. 
Burnumuzun dibindekini görmeden, 
Bulutlara mı karışmadık..
Güz rüzgarlarında dökülmüş 
Hasta yapraklara mı üzülmedik.. 
Serçelere mi acımadık kış günlerinde, 
Kendimizi unutarak...

Rıfat Ilgaz
( 1911-1993 )



Uzak Değil, S. 45