İSTANBUL TüRKüSÜ
İstanbulun sokakları parkeden
Yabancıyım, yok halimi farkeden,
Düşünmez mi sılasını terkeden,
İstanbul, İstanbul, üzme gönlümü,
Dertli defterine yazma gönlümü
Dükkânlara eşyaları dizmişler,
Üzerine fiyatını yazmışlar.
Caddeleri cetvelinen çizmişler,
Bir yanda Üsküdar bir yanda Şişli,
Gezdim sokakları gözlerim yaşlı.
Tramvaylar çan çan diye ötüşür,
Gelen giden birbiriyle itişir...
Gönülcüğüm durur durur tutuşur,
İstanbul, İstanbul affet suçumu,
Dost bulup da dökemedim içimi.
Sirkeci'de otel otel dolandım,
Beyazıt'ta havuz gibi bulandım.
Aksaray'da toz toprağa belendim,
Bu taraftan geçemedim karşıya,
Kadın erkek hepsi çıkmış çarşıya.
Kabataş'tan indim döndüm köşeden,
Karaköy'de bilet aldım gişeden,
Taksim'de kör kütük oldum şişeden,
Vapurlar trenler çalar düdüğü,
Neden olmaz şu gönlümün dediği.
Camlarına tülden perde germişler,
Sokakları demirlerle yarmışlar,
Yol boyunca sıra sıra durmuşlar,
Düdük öter, vapur kalkar açılır,
Karşı yana korka korka geçilir.
Sinemaya gittim gördüm filimi,
Kapalı Çarşı'da yuttum dilimi
Bayıldım Yokuşu büktü belimi,
Yorulmuşum çıkamadım yokuştan
Caddelerden geçemedim bakıştan.
HALİL SOYUER
İstanbul Şiirleri, S. 96-97
|
