ÇOCUĞUNU ŞÖYLE EĞİTSEN, DİYORUM
  
"Umacılar" dedin mi çocuğum, aklına "insan" gelsin..
"Cadı" dedin mi, "balık satan yaşlı bir kadın"...
Ya "kurt" deyince? Havlayan kötü bir köpek...
Tüccarlara alimlere gelince, hepsi de para için
Umutlarını bile satarlar, bil çocuğum...
Kömür satarlar, duygu satarlar...
Ve şiir satar ozanlar...
Çocuğunu avutmak için bu arada, (hani yerse!):
"Aldırma çocuğum," dersin,  "dünya hali böyle!"
Yada bir masalla uyutmaya çalışırsın onu:
Faşizme dönüştürdüler ya sosyalizmi, dersin,  
Düzen bozulmasın diyedir bunun nedeni.
Bir çocuk da olsan şunu artık bilmelisin:
İstediğin her şeyi yapamazsın!..
Baktın ki ağzı açık, şaşkınca dinliyorsa seni
Ya da hıçkırıyorsa çığlık çığlığa,
Ders diye söylediğin bu sözler yüzünden...
Ben neler neler öğretmişim diye çocuğuma,
Sakın saflık edip kurulmaya kalkma!
İyice bak göreceksin, nasıl da yapmacık çığlıkları,
Ve de nasıl gülerekten dişliyor, tırnaklıyor,
Hınzırca emerken anasının memelerini...

 Attila Jozsef
( 1905 - 1937 )



( Macaristan ) 


Çeviri: Yaşar Atan