YAZ GELİP DE BEŞ AYLARI DOĞUNCA
Yaz gelip de beş ayları doğunca
Açılmış bahçanın gülleri güzel
Yaktı beni Fadime’nin nazarı
Zülüften ayrılmış telleri güzel



Elif’i der isen nazlıdır nazlı
Eşme’yi dersen de sırf ala gözlü
Söyletme Şerfe’yi bülbül avazlı
Söylüyor Zilha’nın dilleri güzel



Emine’yi dersen incedir ince
Bağdat’ın Mısır’ın gülleri gonca
Ayşe’nin kaşı da kalemden ince
Sevmeye Hürü’nün belleri güzel



Döne güzelliğin halka bildirir
Kamer pınardan da kabın doldurur
Eşşe yürüşünde beni öldürür
Sevmeli Cennet’in boylan güzel



Karadan da Karac’oğlan karadan
Sürün çirkinleri çıksın aradan
Herkesi sevdiğ’ne verse Yaradan
Sevdiğim Meryem'in benleri güzel.
 
 Karacaoğlan
 ( 17. yy. )



Karacaoğlan, Yaşamı, Sanatçı Kişiliği, Yapıtları, S. 48