GÜZEL NE GÜZEL OLMUŞSUN
Güzel ne güzel olmuşsun
Görülmeyi görülmeyi
Siyah zülfün halkalanmış
Örülmeyi örülmeyi



Mendilim yudum arıttım
Gülün dalında kuruttum
İsmim ne idi unuttum
Sorulmayı sorulmayı



Çağır Karac’oğlan çağır
Taş düştüğü yerde ağır
Yiğit sevdiğinden soğur
Sarılmayı sarılmayı.
 
 Karacaoğlan
 ( 17. yy. )



Karacaoğlan, Türk Büyükleri Dizisi: 100, S. 148-149




Bu şiiri sesli izlemek için tıklayınız.