ENTRİKA
  
Ah nasıl da geçiyor zaman
yeni ölmüş birinin üstünü örtercesine narin,
her yerde akşamüstleri bir gül gibi kopartılabilir
polisle tartışan kadının arasına bayılan deniz
neden her denizin bir de annesi olmasın
bir elin bir elden hamile kalması denli zengin
ve taksim'den beşiktaş dolmuşuna binen sardunya
her adam adını bir yerlerde düşürebilir



bu şiir yazıldığı gibi okunınalı
bu hayat bilindiği gibi yaşanacaksa,
yani hüzün dediğim yalnızca bir küfürdür
ve küfür bir karanfilin ağzına ne kadar yakışırsa 
kalın, kırmızı bir çizgi çekin aşkın altına
bakışların altına, ihanetlerin, intiharların da!
sonra karşılanna geçip şaşırın biraz
yani uçuruma yuvarlanan kamyona koşan
köylü çocuklar
direksiyonun başında bir palyaço bulunca
nasıl nar gibi şaşırırsa!



ah nasıl da geçiyor zaman
nefes nefese doğan sevdaya rağmen
keşke bir şeyler keşfetseydik diyor insan
ve mezarlık yoluna sapıyor hemen



ben bütün bir gece uyumadan ölebilirim
herhangi biri bütün bir gece ağlayabilir
unutturabilir saydam bir renk eski bir sevgiliyi
ve bir camın patlayarak kırılması
eski bir sevgiliyi birdenbire
hatta acımasızca hatırlatabilir!



yani sevgili dediğim yalnızca bir fıkradır
hem insan bir fıkraya daha ne kadar gülebilir!

(Öküz 53, Ekim 1998) 

Küçük İskender
   [Derman İskender Över]

( 1964 - 2019 )




Adam 1999 Şiir Yıllığı, S. 153-154