VASİYETİM
Ben ölünce sevenlerim toplansın
Ağlamayıp benim sesim çalsınlar
Dualar etsinler kendi dilinden
Gökyüzüne kızıl ışık salsınlar.



Ankara'da yüklesinler dengimi
Berçenek'te başlatmıştım cengimi
Nevşehir'e taşısınlar rengimi
Hacı Bektaş eşiğine dalsınlar.



İnanarak gittim Hazret-i şaha
Hüseyin'le düştüm ah ile vaha
Yanlış imam elin vurmasın bana
Bir seyyidle namazımı kılsınlar.



Üstüme 'Bir Bektaşi Ozan' yazın
Ama yazıları derince kazın
Çekem diye şu Bektaş'ın ayazın
Ara sıra kışın beni bulsunlar.



İki fidan dikin selviden olsun
Cemler yapılırken yüreğim dolsun
Bir de bostan ekin altında kalsın
Aç yolcular karpuz kelek alsınlar.



Yakın kaldı, yakın zamanım
İşte gidiyorum kaşı kemanım
Benim sevgi idi dinim imanım
Sevenlerim beni böyle bilsinler.



Can taşıyan canlı mutlaka ölür
Değişir dünyaya başka şey gelir
Benim kim olduğum erenler bilir
Ehl-i beyt dünyası sahip olsunlar.



Mahzuni asalet sözüne doydum
Pirin eşiğine serimi koydum
Ben Ali'yi sevdim, Ali oğluydum
Bütün sevenlerim hoşça kalsınlar.
Aşık Mahzuni Şerif
 ( 1939 - 2002 )