MANİLER Yemeklerim pişti gel Köpükleri taştı gel İyi günün dostları Kötü günüm geçti gel... Şalvarı şaltak Osmanlı Eğeri kaltak Osmanlı Ekende yok, biçende yok Yiyende ortak Osmanlı. Gittim arpa biçmeye Eğildim su içmeye Dediler yarim gelir Kanatlandım uçmaya. Duvar üstü sarmaşık Kah kapalı kah açık Dediler yarin geldi Elimden düştü kaşık. Ay doğar aşmak ister Al yanak yaşmak ister Benim bu deli gönlüm Yare kavuşmak ister. Akşam oldu ikindi Mum şamdana dikildi Herkesin yari geldi Benim boynum büküldü. Karşıda duran sensin Zülfünü buran sensin Bana cellat kar etmez Boynumu vuran sensin. Sular ince akar mı? Kenarını yıkar mı? Ay gibi yari olan Hiç yıldıza bakar mı? Bahçelerde üzerlik Dalları delik delik Pembe yanak üstüne Mavi gözler nazarlık. Ay doğuyor meşeden Yarim çıktı köşeden Rengini gülden aldı Kokusun menekşeden. Bu dağın ardındayım Gecenin dördündeyim Eller dalgın uykuda Ben yarin derdindeyim. Erguvanım sarkarım Açılmaya korkarım Yarin geldi deseler Mevta olsam kalkarım. Denizde urganım var Gadife yorganım var Deseler yarin gelmiş Garagöz gurbanım var. Oy bu akan dereler Hep gözümün yaşıdır Sevip te alamamak Ölümün gardaşıdır. Al giydim alsın diye Mor giydim sevsin diye Kimseler istemedim Askerden gelsin diye. Karşıda kuş idim yar Aç goynun üşüdüm yar Ben can diyem sen çor de Tek sesin işidim yar. Gökteki yıldızları Sayalım elli elli Kız babanın evini Tapu ettin besbelli. Bağa gel bostana gel Zülfünü destele gel Eğer anan goymazsa Yalandan hastalan gel. Ben anamın gızıyam Sandıktaki beziyem Galdırdı attı beni Sanki ben el gızıyam. Koyun kuzu yanında Dökün tuzu yanında Anam beni nedecek Oğlu kızı yanında. Anamın gızı benem Aşının duzu benem Gidin anama deyin Gülmemiş gızı benem. Evvel babam evinde Günde yerdim üç öğün Şimdi kocam evinde Günde yerim güç öğün.