KİMDİR?
ŞİİRLERİ Adın var mıydı senin? Adresin yoktu yüreğine yolluyorum Ah benim gün(eşi) vurgun eyleyenim Anlatı(yorum) Ateş bozan Ayıp Aynısı olurdu hayat Batmayan gemi Ben anlatayım mı öğretmenim Biliyorsun Bir yıldız parçalıyor gecenin karanlığını Dur(durulduğunda) Düş(tüm) Ellerin En (gerekli) şeydi varlığın En güzeli deniz kızını sevmekti Evcilik Evrim Poyraz Maviyıldız Fırtına yalıyor sessizliğin durağan zamanını Gecede şimşek bekliyor Gök yüzünün iç yüzü Gülümsün sen, gülümse annem Gün eşimsin Günaydın kızıl ağaç Güneş kasırgası Hasreti doğmuş hayatın Herkes top(arladı) ağlarını Hoş geldin İstanbul şehrime gönül borcum İz bırakanlar Kadınımsın Kala(balık)lardan uzak diyardayız Kalk gidiyoruz Kırıktı kanatları zamanın Kısacık bir ana sığan Kış güneşi benimkisi Kum saati Küçük yüreklere Meltemden fırtınaya Merhaba kumsalın ayak izi Merhaba ölüm, üzülme gülüm Ne zaman bir yıldız kaysa O' farklıydı Ondokuzunda bir bahar yeli Öğreneceğim elbet Özür dilerim Peki palyaço Prensipte bir yazar Rüzgar Sahici Sana d(okunduğum)da Sen Sen bana biz olmayı öğretiyorsun Sen her gelişinde Son baharın kasvetine tutunmuş yüreğin Şeref(sizlersiniz) Şimşekli ve kıvrak Titriyor zaman Tufanı koptuğunda bedenlerin Umurumdasın Uyku Uyku(suzluğumuzda) Yargıcı yargıç, sorgucu sorguç! Yıllardan Ankara'ydı Yor beni Yuvarlanıp düşecek gönlümden Yürek hücresindeki y(arsızlığın) Yürekleri Yüzümü gün(eşime) dönüyorum Zaman durmuştu DÜZYAZILARI Geceye gülümseyen İlk eksik değildi
DÜZYAZILARI Geceye gülümseyen İlk eksik değildi