BOLLUK 
  
Yonca pazar günü toplanır, insan pazartesi, 
Peygamber çiçeği bilmeden ölür, 
Omaholar çiçek koparmaz gece, 
Çünkü bolluğu ölüler getirir bize. 
Suda boğulmuş martı ölümsüzdür 
Ve yaşlandım, buzlu camın havailiği gibi. 
Savaşan yalnızlığın gökyüzü kış, 
Sabah yumuşak karla yükseldikçe, 
Artık ölüm tümden yeşermezmişçesine 
Belleğin eşiği yunmuş yıkanmış. 
 


Deniz sen her zaman kusursuz düşündürdün, 
Çok eskidenmiş gibi ölüyorum, 
Tanımadığım otlarla içiçe, 
Çünkü bolluğu ölüler getirir bize, 
Ama bir şey daha var, biliyorum,
 
(Güneşte)
Melih Cevdet Anday
 ( 1915  - 2002 ) 


Büyük Türk Şiiri Antolojisi 1, S. 415-416