1918 yılında Muğla’nın Milas ilçesinde dünyaya gelen Nahit Ulvi Akgün ortaöğrenimini İzmir Erkek Lisesi’nde tamamladı (1940). Ardından İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’ne devam etti ve 1948 yılında mezun oldu. Mezun olduktan sonra İstanbul’da, İzmir’de kütüphane görevlisi olarak çalıştı. Daha sonra Ödemiş Lisesi (1956-65), İzmir Karşıyaka Erkek Lisesi ve İzmir Atatürk Lisesi'nde felsefe öğretmenliği yaptı.

İlk şiiri 1936 yılında İzmir’de basılan Akın Gazetesi'nde yayınlandı. Daha sonra Servetifünun-Uyanış, Yücel, Değirmen, Kovan, Varlık, Fikirler, Kaynak, Yeditepe, Türk Dili, Genç Nesil (1940-1950) dergilerinde çıkan şiirleriyle adını duyurdu.

İlk şiirlerinde hece ölçüsünü kullanan Akgün, daha sonra Garip şiirininin etkisinde kalarak ölçüsüz ve uyaksız şiirler yazdı. "Toplumsal çevre içinde bireyin türlü hallerini, üstüne düşülmemiş izlenimi veren, kendiliğinden ortaya çıkmış gibi duyumsanan bir anlatımla, biçimsel bir özenle yansıtan" şair şiirlerinde yer yer öğretmen kimliğini ortaya koyan didaktik öğelere de yer vermiştir.

1953 yılında Türkiye'de bir ilke imza atarak İzmir’de bir sesli şiir sergisi de açan Nahit Ulvi Akgün 13 Kasım 1996 yılında, İzmir’de yaşama veda etti.

BAZI ESERLERİ:

Şiir:
Üç Gönül, Leyla (1937)
Irgat (1942)
Sebep (1945)
Birisi (1955)
Karanlıkta Bir Ağaç (1960)
Gerçek Düş (1965),
Evren Tür­küsü (1966)
Ağaçlar Uyanınca (1971)
Eksilen Gökyüzü (1980)
Güneş Açınca (1984)

ÖDÜLLERİ:
1967 - Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü (Evren Türküsü)

ŞİİRLERİ