- SALÂH BİRSEL -

"Sizinkisi de gülmek mi a kikirikler
Gülünce şöyle sunturlu gülmeli
Bir iki üç dişleri göstermeli
Sırıtmalı değil zangır zangır gülmeli."

Asıl adı Ahmet Selâhaddin olan Salâh Birsel, 14 Kasım 1919 tarihinde Bandırma'da dünyaya geldi. İlkokulu Saint-Policarpe Fransız İlkokulu’nda, ortaokulu Saint-Joseph Fransız Koleji’nde bitirdi. Öğrenimine İzmir Erkek Lisesi’nde devam eden şair ardından hukuk öğrenimi görmek için İstanbul’a gitti. Hem üniversiteye devam etti, hem de Sümerbank’ta memur olarak çalıştı.

Hukuk Fakültesi’nin ikinci sınıfındayken okulu bırakarak İzmir’e döndü ve 1938-1939 ders yılında İzmir Alsancak Gazi Ortaokulu’nda tarih ve yazı öğretmenliği görevinde bulundu. Bir süre sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'ne girdi. Felsefe öğrenimi sırasında uzmanlık alanı olarak Avrupa resim sanatını seçen Salâh Birsel, 1948 yılında mezun oldu.

Üniversiteden mezun olduktan sonra öğretmenlik, iş müfettişliği, kütüphane müdürlüğü, Ankara Üniversitesi Basımevi Müdürlüğü gibi görevlerde bulunan Birsel 13 yıl süreyle Türk Dil Kurumu Yayın Kolu Başkanlığı da yaptı. 1972 yılında devlet memurluğu görevinden emekliye ayrılarak İstanbul’a yerleşti ve edebiyat çalışmaları üzerinde yoğunlaştı.

İlk şiirleri 1937 yılında Gündüz dergisinde yayınlandı. 1940 -1950 yılları arasında şiirleri İnkılapçı Gençlik, Sokak, İnsan, Seçilmiş Hikayeler gibi dergilerde görülen şair Yenilik, İnsan, Sokak ve Nokta dergilerinin yayın çalışmalarına da katıldı.

Asıl ününü 1970’lerde peş peşe yayınlanan denemeleriyle kazandı. Günlük konuşma dilinde pek az bilinen sözcük ve deyimlerden başka, kendi yarattığı ilginç deyişleri de sıkça kullandığı ve anlatımına egemen kıldığı alaycı tavrıyla bu denemelerde özgün bir üslup yarattı.

Şiir ve denemelerinin yanısıra çevirileri de bulunan Salâh Birsel, 10 Mart 1999 tarihinde geçirdiği bir kalp krizi sonucunda İstanbul'da yaşama veda etti ve Feriköy mezarlığında toprağa verildi.

BAZI ESERLERİ: Şiir: Dünya İşleri (1947) Hacivat’ın Karısı (1955) Ases (1960) Kikirikname (1961) Haydar Haydar (1972) Köçekçeler (Bütün Şiirleri, 1980) Varduman (1993) İnce Donanma (1994) Yalelli (1994) Rumba da Rumba (1995) Yaşama Sevinci (1995) Çarleston (1996) Baş ve Ayak (1997) Sevdim Seni Ey İnsan (1997) Nardenk (1998) Deneme / Eleştiri / Günlük: Şiirin İlkeleri (1952) Günlük (1955) Sev Beni Sev (1957) Kendimle Konuşmalar (1969) Şiir ve Cinayet (1975) Kahveler Kitabı (1975) Ah Beyoğlu Vah Beyoğlu (1976) Kuşları Örtünmek (1976) Kurutulmuş Felsefe Bahçesi (1979) Boğaziçi Şıngır Mıngır (1980) Halley Kimi Kurtarır (1981) Paf ve Puf (1981) Hacivat Günlüğü (1982) Sergüzeşt-i Nono Bey ve Elmas Boğaziçi (1982) Amerikalı Tolstoy (1983) İstanbul-Paris (1983) Bir Zavallı Sarı At (1985) Yapıştırma Bıyık (1985) Şişedeki Zenci (1986) Asansör (1987) Kediler (1988) Aynalar Günlüğü (1988) Seyirci Sahneye Çıkıyor (1989) Bay Sessizlik (1990) Nezleli Karga (1991) Yaşlılık Günlüğü (1992) Gandhi ya da Hint Kirazının Gölgesinde (1993) Gece Mavisi (1994) Papağanname (1995) Yanlış Parmak (1996) ÖDÜLLERİ: 1970 - TRT Deneme Sanat Ödülü (Keçi Çobanı, Kuzu Çobanı) 1976 - TDK Deneme Ödülü (Şiir ve Cinayet) 1986 - Sedat Simavi Edebiyat Ödülü (Yaşlılık Günlüğü) 1994 - Necatigil Şiir Ödülü (Varduman)

ŞİİRLERİ



ARKADAŞINIZA GÖNDERMEK İÇİN:





ŞİİR PARKI