22 Ocak 1933 tarihinde Diyarbakır'ın Ergani ilçesinde dünyaya gelen Sezai Karakoç ilkokulu Ergani'de bitirdi. Orta öğrenimini Maraş Ortaokulu'nda, lise öğrenimini de Gaziantep Lisesi'nde parasız yatılı öğrenci olarak yapan şair 1950 yılında liseden mezun oldu. Ardından Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler fakültesini kazandı, 1955 yılında bu fakültenin Maliye ve İktisat Bölümü'nden mezun oldu.

1956-1965 yılları arasında Maliye müfettiş yardımcılığı ve gelirler kontrolörlüğü görevlerinde bulundu. 1965 yılı ortalarında memuriyetten ayrıldı. İstanbul'da Diriliş Yayınları ve Diriliş dergisini kurdu. 1971 yılında kısa bir süre için Gelirler Genel Müdürlüğü'nde gelirler kontrolörlüğü yaptı ise de 1974 yılında yeniden devlet memurluğu görevinden ayrılarak gazetecilik ve yayıncılığa başladı. Yeni İstiklar, Yeni İstanbul, Babıali'de Sabah, Milli Gazete'de yazılar yazdı.

İlk şiiri 1951 yılında "Hisar" dergisinde yayınlandı. Üniversite yıllarında "Şiir Sanatı" dergisini çıkaran Karakoç, Mülkiye, Yenilik, XX. Asır, İstanbul, Şiir Sanatı dergilerinde yayınlanan şiirleriyle tanındı.

Başlangıçta Pazar Postası'nda İkinci Yeni akımı doğrultusunda şiirler yazdı. Daha sonraki yıllarda yeni biçim araştırmalarına yöneldi, değişik imgelerle kendine özgü, mistik ve İslami içeriğe yer veren eserleriyle kuşağının en iyi şairleri arasına girdi. 2011 yılında Cumhurbaşkanlığı Edebiyat Ödülü'ne layık görüldü ancak kendisine verilecek olan plaket ve para ödülünü almaya gitmedi.

Gazete yazılarında İslam toplumlarının çağdaş dünyadaki konumlarını ele alan şair, Eski Türk uygarlıklarına ilişkin değerlerle, çağdaş bir kişilik oluşturma düşüncelerini işledi.

1990 yılında "güller açan gül ağacı" amblemiyle Diriliş Partisi'ni kurarak politikaya girdi. Yedi yıl partinin genel başkanlığını yürüttü. Ancak bu parti 19 Mart 1997'de üst üste iki defa genel seçime girmediği için kapatıldı. 2007 yılında Yüce Diriliş Partisi'ni kurdu ve "sürgün ülkeden başkentler başkentine" doğru göç ettiği 16 Kasım 2021 tarihine kadar bu görevde kaldı.

BAZI ESERLERİ:

Şiir:
Körfez (1959)
Şahdamar (1962)
Hızırla Kırk Saat (1967)
Sesler (1968)
Taha'nın Kitabı (1968)
Gül Muştusu (1969)
Mağara ve Işık (1969, nesir şiir)
Zamana Adanmış Sözler (1970)
Şiirler (1975)
Ayinler (1977)
Leyla ile Mecnun (1981)
Ateş Dansı (1987)
Alınyazısı Saati (1989)
Monna Rosa (1998)

Deneme - İnceleme:
Yunus Emre (1965)
İslamın Dirilişi (1967)
İslam Toplumunun Ekonomik Strüktürü (1967)
Mehmet Akif (1968)
Ölümden Sonra Kalkış (1970)
Edebiyat Yazıları 1 (1982)
Edebiyat Yazıları 2 (1986)

Makale:
Yazılar (1967)
Makamda (1980)

Hikaye:
Meydan Ortaya Çıktığında (1979)
Portreler (1982)

Piyes:
Piyesler I (1982)
Armağan (1997)

Çeviri Şiir:
Batı Şiirlerinden
İslâmın Şiir Anıtlarından

ÖDÜLLERİ

1968 - Milli Türk Talebe Birliği Milli Hizmet Madalyası
1970 - Sürgündeki Macar Yazarları Gümüş Madalya Ödülü
1982 - Türkiye Yazarlar Birliği Hikâye Ödülü
1988 Türkiye Yazarlar Birliği Üstün Hizmet Ödülü
1991 - Dünya Sanat ve Kültür Akademisi Ödülü
( XXII Dünya Şairleri Kongresinde)
2006 - Kültür Bakanlığı Özel Ödülü

ŞİİRLERİ