DÖRTLÜKLER
  
Var olan soluktur senin göğsünde, gönül değildir
Nerde insanlığı devindirecek güç, o soluğunda değildir
Aş aklını aş ve ötesine geç, çünkü bu ışık
Yolu gösterir de varacağın yer değildir.



Ben bu dünyada mıyım yoksa ayrı mıyım?
Dünyayı gören biri miyim tepeden tırnağa dünya mıyım?
O Tanrı kendi mekansızlığında sürekli durur
Yeter ki söyleyin artık bana: ben neredeyim?



Benim toplumu fitilleyecek sevgilim nerede?
Benim ışığım, her şeyi olduğum nerede?
Derler ki, o yüreğin dipsiz kuyusundadır
Tanrı bilir, gövdemde, o yüreğin yeri nerede?



Damarlarda akan o tükenmiştir artık
O yürek o aşk da yitip gitmiştir artık
Namaz oruç hac kurban hepsi var da
Ama sen tanrısal aşk, bir sen yoksun artık.



Zaman her zaman sürüp gitmektedir
Ama bil şunu gerçek tektir, gerisi teranedir
Gören kimmiş bugünü, gören kimmiş yarını?
Senin zamanın yalnızca bugün süregidendir.



Benlik gücü ile şu kalımlı dünyaya egemen ol
Rengin ve kokunun gizine erenlerden ol
Bir kıyın olsun, denizin kıyıya sarıldığı gibi
Ama kıyının kötülüklerinden eteğini sakınan ol...



 Çeviri : Kenan Hanok 





Soruyorsan, göğsün içindeki gönül ne demek
Soruna yanıtım şudur:
Gönül aklın tutuşmasıdır ve acı çeken yürek
Bunlarsız o sadece çamurdur.



Nereli olduğumu soruyorsun bana
Ben, ömrümce kendi içine kıvrılan adam;
Başıboş bir dalgayım ki okyanusta
Yokum, kendime kıvrılmasam.


Çeviri: Ataol Behramoğlu - Ali Nihat Tarlan



Dünya Şiir Antolojisi 2, S. 485


Muhammed İkbal
 ( 1877 - 1938 )



( Pakistan )