CAVİD'E HİTAP'DAN
Secde şimdi baş koymuştur sırf yere
Benzemiş bitmiş kocamış pirlere
His, düşünce, din, siyaset, bilgi, fen,
Hepsi candan ayrı varsa yoksa ten.
Elde Kur'an gönlü bilmez arzu
Akla sığmaz bir acayip şey ki bu.
Her ne varsa bilgi, din, namus, ar
Ecnebi isteklerin bir dahli var
Az ye, az yat, az konuş bir er gibi
Kendi etrafında dön pergel gibi
Tertemiz ihlası öğret gönlüne
Kuldan artık titremezsin bir dene
Adil ol hiçbir zaman zalim değil
Bey iken yoksul iken ol mutedil
Güç de olsa hükme te'vil isteme
İşte kalbin başka kandil isteme
Rabbi zikretmekle canın dincelir
Nefsi zaptet cismine kudret gelir
Ay döner bulmak diler o bir makam
Lakin insan hep yürür durmak haram
Durmayıp uçmaktır ömrün lezzeti
İnle bağdaşmaz onun hür fıtratı
Doğru sözdür pak gıdadır dine öz
Yari görsün halvet-ü cilvetde göz
Din yolunda sert olup elmastan
Hakka bağlan kurtulup vesvasdan
Din budur: Bitmez yanış, bitmez taleb
Sonra aşk lazım fakat ilkin edeb!
"Gizlidir ya bir hanım namahreme
Sen de arsızdan kaç ülfet eyleme
İnciten söz gelmesin asla dile
Rabbimin mahlûkudur kafir bile
Küfrü, dini gönlünün bir sırrı say
Bir gönül kırdıysa artık gönle vay
Han da olsan bey de olsan sen eğer
Azmi asla verme ele fakr'a er
Derdi, gönle özgü bir sermaye bil
Hak'dan iste nimeti Han'dan değil
İhtiras yoksulluğun bir nev'idir
Bahtlı kimse nefsine gaalib gelir.
Muhammed İkbal
( 1877 - 1938 )
( Pakistan )
Çeviri : Hüseyin Hatemi
Muhammed İkbal, Hayatı,
Şahsiyeti ve Fikirleri, S. 199-202
|