UYANIŞ
Derin uykuya dalan gonca, uyan, uyan kalk:
Nergis gibi gözünü açıp etrafına bak:
Safâ sarayımızı keder, talan etti bak:
Kuşlar ötüyor, uyan! Ezanlar okunmada...
Bu ateşli feryatlar:
Her tarafı kavurdu;
Her tarafta bir figan...
Uyan derin uykudan,
Derin uykudan uyan!
Derin uykudan uyan!
Seher vaktidir, güneş ufukta yükseldi bak!
Sehrin kulağına kanlı bir küpe taktı.
Sahralardan, dağlardan, kafileler, kervanlar
Yola koyuldu uyan!..
Ey dünyayı gören göz, anlayan göz! Uyan da
Gör ne haldedir cihan!
Uyan derin uykudan:
Derin uykudan uyan!
Derin uykudan uyan!
Bak bütün Şark ne halde;
Külü göğe savrulmuş...
Boğulmuş bir inilti; susuyor; eser yok
Bu kaybolmuş bir feryad.
Bu toprakta her zerre bir muztarip nazardır.
Hindistan'dan isyan et, Semerkand'dan, Iraktan
Hemedan'dan tuğyan et;
Bir hayat göster, canlan!
Uyan derin uykudan!
Derin uykudan uyan!
Derin uykudan uyan!
Sen ne biçim ummansm? ovalar gibi sakin!
Böyle deniz olur mu? artmıyor, eksilmiyor.
Kabaran dalgalar yok, timsahlar kaynaşmıyor.
Böyle deniz olur mu? bu denizin yarılmış
Göğsünden başı göğe eren bir dalga ol da
Ufuklara kanatlan
Uyan derin uykudan;
Derin uykudan uyan!
Derin uykudan uyan!
Bu nokta açmaktadır bütün gizi sırları:
Bu toprak beden bir mülk, ruh-u revanı dindir.
Tenle can birleşirse, ten diri, can diridir
Kalkanı, seccadeni, kılıcmı mızrağını
Ele alıp isyan et
Uyan derin uykudan;
Derin uykudan uyan!
Derin uykudan uyan!
Ezeli kanunu Hak sana, emanet etmiş
Allahın varsa eğer, sağı sen, solu sensin!
O'nun serveti sensin, O'nun kudreti sensin!
Topraktan yaratılan bir kulsun sen! Ey insan
Lâkin zemin de sensin, evet zaman da sensin
Hakka ermek sırrının şarabını iç ve kan!
Şüphe uçurumundan fırla; kendini kurtar!..
Ne duruyorsun davran!
Uyan derin uykudan;
Derin uykudan uyan!
Derin uykudan uyan!
Feryad bu frenkten, onun gönül avlayan
Düzenlerinden feryad!
Feryad o şirinlikten, feryad o Husrevlıkten
Bütün cihan virane, onun zalimliğinden
Ey Kâ'be mi'marı, kalk
Bu dünyayı bir daha ma'mure haline koy.
Uyan derin uykudan;
Derin uykudan uyan!
Derin uykudan uyan!
(Zebur-ı Acem'den)
Muhammed İkbal
( 1877 - 1938 )
( Pakistan )
Muhammed İkbal, Hayatı,
Şahsiyeti ve Fikirleri, S. 261-264
|