1919 yılında Kırklareli'nin Pınarhisar İlçesi, Kurudere Köyü'nde dünyaya gelen Niyazi Akıncıoğlu (tam adı Muharrem Niyazi Akıncıoğlu) orta öğrenimini Edirne ve Bursa'da yaptı. Ardından İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Kırklareli’nde serbest avukatlık yaptı. 1950 yılında Kepirtepe Köy Enstitüsü'nden bir grup arkadaşı ile birlikte, gizli cemiyet kurduğu iddiasıyla ceza yasasının 142. maddesi uyarınca yargılandı, iki yıl tutuklu kaldıktan sonra masum olduğu anlaşıldı ve beraat etti.

16 yaşında şiir yazmağa başlayan Akıncıoğlu 1938 yılında ilk şiirlerini Haykırışlar adlı kitapta topladı. Daha sonra Yürüyüş, Ses, Gün, Sokak, Pazar Postası, Pınar, Yeryüzü, Meydan, Dost gibi dergilerde yayınlanan şiirleri ile tanındı. Tutuklandıktan sonra içeride de şiir yazmaya devam etti ancak cezaevinden çıktıktan sonra uzun bir süre sessiz kaldı, yaşamını avukatlık yaparak sürdürdü. 1971 yılında şiirleri yeniden dergilerde görülmeye başladı. Yağmur duası, Hasbihal, Hürriyet Kasidesi bu döneme ait şiirleridir.

Şiirlerinde Divan ve Halk şiiri motiflerinden ustaca yararlanmasını bilen şair, yaşadığı toplumsal ve siyasal ortamın etkilerini dile getirdi. Savaşa ve sömürüye karşı, barış ve emekten yana duruşuyla 1940 kuşağı toplumcu şairleri arasında kendine önemli bir yer edindi. Şiirlerinde karamsarlığa yer vermemesi, geleceğe güvenle bakması, bir "umut şairi" olarak tanınmasına neden oldu.

1 Şubat 1979 tarihinde Ankara SSK Dışkapı Hastanesi'nde yaşama veda etti ve Kırklareli’nde toprağa verildi.

BAZI ESERLERİ:

Şiir:
Haykırışlar (1938)
Umut Şiirleri (1985, tüm şiirleri, ölümünden sonra)

ŞİİRLERİ