KÖROĞLU
  
Şarkını ezbere biledursunlar,
Adına elpençe-divan dursunlar,
"Kepenkler namınla insin her akşam"
Beni sarmaz oldun artık,
bütün bütün unutursam
affet Köroğlu.



Asrımızda niceler var:
Kan damlamasa kaleminden şairin
Yazılmadık kalacaktır şarkısı,
ve türküsü yakılmadık.



Halbuki onlar,
Bir şarkılık, bir türkülük te olsa
Daha Köroğludur Köroğlundan.



Asrımızda
Geçip yardan, anadan,
Dönüp bir yol arkasına bakmadan
Niceler var:
Yürür dağlar gibi, dağda;
Savrulur bir yangın gibi rüzgârda;
Gider yolda, ulam ulam;
Akar suda, oluk oluk.
Kan gelir gözlerinden,
kan gider dizlerinden.



Bakar melul, han kapılarından;
Düşer toprağa ümitli.
İşte böyle Köroğlu;
Kuşlarına hükmettiğin dalların
Ardıcından yapılır katranın daniskası
Ardıç katranından karadır
çingene kızın gözleri;
Çingene kızın gözlerinden
insanoğlunun dünyası.
Fakat seyri mâlum bizce tarihin,
mâlum ve mutlak;
Yarın aydın, yarın güzel,
yarın bizim olacak.
Ve sen insan, ve sen cesur,
ve sen kahraman;
Ve bihaber fırıncıdan, tezgâhtardan, kasaptan,
Tanklarından, toplarından dünyanın.



Sen kaftanı sırmalı,
Sen çevresi oyalı,
Delikli demirden korkan Köroğlu!
Yirminci asrın göbeğinde biz,
Daha merd, daha insan,
daha cesuruz;
Ve hâlâ yaşıyoruz..

(Yeni Ses, 12 Temmuz 1943)

Niyazi Akıncıoğlu
( 1919 - 1979 )




Yarına Doğru, Ocak 1975, Sayı: 11, S. 20-21