CENAZE MERASİMİM
  
Bizim avludan mı kalkacak cenazem?
Nasıl indireceksiniz beni üçüncü kattan?
Asansöre sığmaz tabut,
merdivenlerse daracık.



Belki avluda dizboyu güneş
ve güvercinler olacak,
belki kar yağacak çocuk çığlıklarıyla dolu,
belki ıslak asfaltıyla yağmur.
Ve avluda çöp bidonları duracak
her zamanki gibi.



Kamyona, yerli gelenekle,
yüzüm açık yükleneceksem,
bir şey damlayabilir alnıma
bir güvercinden: uğurdur.
Bando gelse de, gelmese de
çocuklar gelecek yanıma,
meraklıdır ölülere çocuklar.



Bakacak arkamdan mutfak penceremiz.
Balkonumuz geçirecek beni çamaşırlarıyla.
Ben bu avluda bahtiyar yaşadım
bilemediğiniz kadar.
Avludaşlarım,
uzun ömürler dilerim hepinize...


963 Nisan, Moskova 

 Nâzım Hikmet Ran
( 1902  - 1963 ) 




Nâzım Hikmet, Bütün Şiirleri,  S. 1858