GÖVDEMDEKİ KURT
  
Sen, 
benim 
minare boyunda çam gövdeme, 
yumuşak
beyaz 
bir kurt gibi girdin, 
kemirdin! 
Ben, barsaklarında solucan Makdonaldı besleyen 
İngiliz amelesi gibi taşıyorum 
seni içimde!



Biliyorum 
kabahat kimde! 



Ey ruhu lordlar kamarası kadın! 
Ey uzun entarili tüysüz Puankare! 
Karşımda : 
demirleri kıpkızıl 
bir şimendifer ocağı gibi yanmak 
senin en basit hünerin; 
yine en basit hünerin senin; 
buzun üstünde paten gibi kıvranmak 



Soğuk!
Sıcak! 
Kaltak!
dur! 
Yumuşak, 
beyaz 
kıvrılışlarınla 
beynime giriyorsun, 
kemiriyorsun! 
Oraya giremezsin! 
Onu kemiremezsin!



Yumuşak, 
beyaz 
kıvrılışlarıyla 
beynime giren kurdu, 
çürük bir diş çeker gibi söktüm! 
Epeyce ter döktüm! 
Bu sonuncuydu
Bir daha olmayacak!

1924

 Nâzım Hikmet Ran
( 1902  - 1963 ) 




Nâzım Hikmet, Bütün Şiirleri,  S. 44-45