21-1-924
  
Lambayı yakma, bırak, 
sarı bir insan başı 
düşmesin pencereden kara. 
Kar yağıyor
karanlıklara. 
Kar yağıyor
ve ben hatırlıyorum.


 
Kar... 
Üflenen bir mum gibi söndü koskocaman ışıklar... 
Ve şehir
kör bir insan gibi kaldı 
altında yağan karın. 



Lambayı yakma, bırak!



Kalbe bir bıçak gibi giren hatıraların 
dilsiz olduklarını anlıyorum. 
Kar yağıyor 
ve ben hatırlıyorum...

 Nâzım Hikmet Ran
 ( 1902  - 1963 ) 




Nâzım Hikmet, Bütün Şiirleri,  S. 350