UÇANA'LI ZÜLFİKAR BEYE AĞIT (*)

Sağlığında yüzüne gülenler
Sofrasında ekmeğini yiyenler
Uykusunda pusu kurdular
Zülfikar Beyi vurdular



Zülfikar Beyi vuran Uçana'lı İsmail
Cellât olmasına cellât, çingene değil



Zülfikar Bey mertti yeğitti
Fakir ağlatmadı, mazlum ezmedi
Hile nedir, şüphe nedir bilmezdi
Korkusuz uyudu, korkusuz gezdi



Var git İsmail vargit nâmert kişisin 
Hem sen düşün, hem de sana yol gösteren düşünsün



Varmayın üstüme yeter, benl söyletmeyin
Ben bilirim dost kim, düşman kim
Bilirim kim sinsi adımlarla peşimizde gezer de
Göz göze gelince başını eğer



Nolaydın Zülfikar Bey nolaydın
İsmaile güvenmeyip teslim olaydın



Bu dağlar Uçana dağlarıdır
Manastırdan Filorna'ya uzanır
Uçana dağlarında akan sular, uçan kuşlar
Zülfikar bey diye ağlaşır
Gayri İsmail netse neylese
İçine korku düşmüştür, yüzü karadır
Uçana dağlarına gözü pek, yüreği pek
Zülfikar Bey gibi adam yaraşır.

Necati Cumalı
    ( 1921 - 2001 )  




(*) Zülfikar Bey, Birinci Dünya Savaşında Batı Trakyayı işgal eden 
düşman kuvvetlerine karşı çarpışan muhtelif çetelerde döğüşmüş; savaşın 
sona ereceği günlerde bir gece evinde konakladığı eski kâhyası Uçana'lı 
İsmail tarafından, uykusunda öldürülmüş. 




Yaprak Dergisi, 15 Mart 1950, Yıl:2, Sayı:22