GEÇERİM
  
Geçen gençlik günlerine yanmayan
Yok gibidir, bense bakar geçerim.
Yoku vara, varı hiçe gömerek,
Her solukta bir gam yakar geçerim.



Durulmadı gitti belirsiz başım,
Kardaşımdan başka herkes kardaşım.
Kader, zaman, keder, hicran yoldaşım,
Dertli ırmak oldum, akar geçerim.



Devrin siyaseti pek saçma sapan,
Pişirdiği pazarlıklar çok yavan,
Matbuatın ocağında kaynayan
Kazanlara bir kulp takar geçerim.



Araştırdım hakikat notlarında,
Yok bir mana dehrin vur tutlarında,
Şiirimdeki duygu bulutlarında
Bir şimşeğim, hicran çakar geçerim.



Göz kapamam hiçbir Tûr'un nuruna,
Perde açtım İsrafil'in sûruna,
Kalbimdeki yanan aşkın uğruna
Cehennemi yakar yıkar geçerim.



Anladın mı beni yakan o piri?
Ol Neyle meyle bak ne yaptı fakiri (*)
Ebedleri kucaklayan esiri
Mana gibi deler, çıkar geçerim.



Bulamazsın cevherimi bir kânda,
Gömülüyüm bir mukaddes nihanda,
Gönlümdeki ışığımla bir anda
Yüz bin Leyla sever bıkar geçerim.



Neyzen gibi serserinin fakir’in
Mihrabıyım içindeki zamirin,
Mâ -Rabbüke diyen Münkir, Nekir'in,
Defterini dürer, tıkar geçerim.

Tıp Fakültesi Hastanesi 
13 Kânunusâni 1337

Neyzen Tevfik Kolaylı
( 1879 - 1953 )



(*) Bu beyit şöyle de olabilir:
Barıştırdım feragatla takdiri, 
Yar edindim tecelliyi tedbiri.




Azâb-ı Mukaddes, S. 95