İNCİN EY KALBİM
  
Mahalle dumanlı, çeşmeler dalgın
Katran sızıyor içinden evlerin
Ben katranın içindeyim, ne çâre
Aşk üzre ağlayan bir seyyârenin
Gömülüyorum karanlığına

İncin ey kalbim

Sıfırla sonsuz arasında
Alçalan ve yükselen bir köleyim
Karalar bağlıyor ömrümde bahar
Dağlar eğil diyor, kuyular doğrul
Sevgi topladığım bahçede bir el
Kırıyor beni tam ortasından
Bir dalı kırar gibi

İncin ey kalbim

Haddin değil tebessümleri
Aramak gecenin çığlıklarında
Bekledin ki, suya dönüşsün zaman
aksın parmak uçlarından öteye
bekledin ki, gelir belki bir yolcu
sarar seni ipek rüyalarıyla

haddini bil, güneşe bak, ayı gör
suya ver gitsin duygularını
ne yolcu gelecek bir gün öteden
ne ipek rüyalar saracak seni

incin ey kalbim.

Nurullah Genç
( 1960 -          )