YAŞAYAN ÖLÜLER

Siz, hiç geceleri yalnız kaldınız mı? Ipıslak gecelerde yapayalnız... Karanlığa gömülü mazinizi seyrettiniz mi pencerenizden? Gülerken ağlayabildiniz mi hiç? Kışın ağaç kovuklarında yarı aç, yarı tok, Yazın park köşelerinde üstte yok, başta yok, Günlerinizi saydığınız oldu mu? Merhamete, şefkate muhtaç olduğunuz geceler, Elinizde kırık-dökük bir fener, Feleğin çemberinde, Döne döne, Gelene geçene "Merhamet", "şefkat" sordunuz mu? Bazı geceler aç yatmışınızdır. Ama, hiç rüyanızda ekmek çaldığınız oldu mu? Taze değil, bayat, kuru bir ekmek için "Hırsııızzz" dediler mi size Merhametliler, şefkatliler?... Geceyle sarmaş dolaş yattığınız oldu mu, Kumsalda, yıldızların altında... Ve bu kadar yokluk içinde aşkı düşünebildiniz mi? Hiç geceler dolusu seviştiniz mi geceyle, Karanlığa "seviyoruummm"diye haykırabildiniz mi He-ce-le-ye, he-ce-le-ye? İşte o zaman siz de bizdensiniz. YAŞAYAN ÖLÜLERDEN...

Orhan Çekiç
( 1943 - )

Burdur / 1961




ŞİİR PARKI