1920 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Ömer Faruk Toprak, ilkokulu Gönen'de bitirdi. Ortaokula Gelenbevi Ortaokulu’nda (1933) ve ardından Kumkapı Ortaokulu'nda devam etti. Lise öğrenimini İstanbul Erkek Lisesi ve Kütahya Lisesi'nde (1940-41) tamamlayan Toprak, 1941 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne girdi ancak üç yıl sonra okulu bıraktı.

Üniversiteden ayrıldıktan sonra 1945-1947 arasında Milli Eğitim Bakanlığı Neşriyat Müdürlüğü’nde çalıştı. 1948 yılında Petrol Ofisi’ne geçti ve emekli olduğu 1972 yılına kadar burada çalıştı.

İlk şiiri 1938 yılında "Servet-i Fünun Uyanış" dergisinde yayınlandı. Yeni Edebiyat, Yeni Ufuklar, Varlık, Ant, Fikir ve Sanat, Yığın, Yön gibi dergilerde yayınlanan şiirleriyle tanındı. Başlangıçta ölçülü, uyaklı, duygusal nitelikli şiirler yazdı. Ardından toplumsal gerçekçi şiire yöneldi. Toplumcu sanatçıların bir araya geldiği "Yürüyüş" dergisinin son sayılarını çıkardı.

Şiirlerinin yanısıra roman, öykü ve anı türünde de eserler veren Ömer Faruk Toprak 20 Ağustos 1979 tarihinde İstanbul’da yaşama veda etti. 1980 yılında, eşi Füruzan Toprak tarafından, şairin anısına Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülü verilmeye başlandı.

BAZI ESERLERİ:

Şiir:
İnsanlar (1943) 
Hürriyet (1945, Suat Taşer ile) 
Dağda Ateş Yakanlar (1955) 
Susan Anadolu (1966) 
Ay Işığı (1973) 
Tüm Şiirleri (1983, toplu şiirler) 

Roman: 
Tuz ve Ekmek (1973) 

Öykü: 
Gönen Öyküleri (1979)
Karşı Pencere (1975) 

Anı: 
Duman ve Alev (1968)

ŞİİRLERİ