SAKLI
  
Sonbaharın ara sokaklarından
denize inen rüzgârların
sesine sakladım seni.
 


Geceydi, yağmur yağıyordu
karanlığa. Yanağından çaldığım
gamzeye sakladım seni.
 


Rüya gecenin içinde kaldı,
sen rüyamın içinde kaldın.
 


İki memenin arasında
bir buselik yerim vardı
o buseye sakladım seni.
 


Hâlâ durur avucumda
gençliğin kır kahvesinde
okşadığım saçlarının kokusu,
o kokuya sakladım seni.
 


Yağmurun dudaklarıyla
öperken dudaklarından
“Gel bir daha onar şu kalbi”
dediğim günleri anımsa,
anılara sakladım seni..

Refik Durbaş
( 1944 - 2018 )
 



Sözcükler Dergisi, Sayı 58