TÜRKÜLER
İthal malı manzaradır bu
aşka tövbe, sevgiye evet diyerek
çözer uzun saçlarını anılardan
ön tarafta sessizlik kuşları
arkada şehirler içinde
sahte bir imzayı andıran Van kalesi
ve sana olan hasretim görünür
kar yağar, üşür akşam tünelleri
Karanfil kokulu evlerin, şehirlerin
yalnızlığa adanmış sokakların
çocuk akvaryumlarının üzerinden
kanlı eller uçar
hiç çiçek açmamış memelerini
ve bedenine sığmayan cesedini
kalın bir rüzgârla örerim
kar yağar, büyür şehrin gözleri
Umut, bir merhamet ormanı
arzu, hasretin alfabesidir
ağzımda yaralı kuş sesleri
kalbimde küçük serçeler beslerim
gece bir ırmak gibi akar alnımdan
ellerinden öpesim gelir karanlığın
cesedinle sevişirim
kar yağar, siler yüzündeki harfleri.
Refik Durbaş
( 1944 - 2018 )
20. Yüzyıl Türk Şiiri Antolojisi, S. 520-521
|