KAR YAĞARKEN ORMANA
  
Bu koruluklar kimin, sanırım biliyorum
Ama köyde duruyor sahibi korulukların;
Durup seyrettiğimi görmeyecek burada
Nasıl bütün ormanı kapladığını karın.



Atım da şaşmış olmalı durmama
Bir çiftlik bile yokken yakında,
Arasında donmuş gölle koruların
Yılın bu en karanlık akşamında.



Şöyle bir sarsıyor başıyla dizginlerini
Acaba yanıldım mı diye.
Bunun dışında duyulan tek ses
Esen yelle yağan kar ince ince.



Korular çok güzel, karanlık, derin,
Ama verilmiş sözüm var benim,
Ve uyumadan önce millerce yol gideceğim,
Ve uyumadan önce millerce yol gideceğim.

Robert Frost
( 1874 - 1963 )


( Amerika Birleşik Devletleri ) 


 Çeviri : Cevat Çapan






KARLI GECEDE ORMANDA DURMAK
  
Kimin ormanı bu, sanırım bilirim
Evi köyde onun, görsem sevinirim
O benim burada durduğumu bilmeyecek
Karlar altındaki ormanını görmeyecek.



Küçük atım belli ki şaşkın
Bir çiftlik evi bile olmayan yerde
Ormanlarla donmuş gölün berisinde
Durmak, yılın bu en karanlık gecesinde.



Koşumlarını şöylece bir silkti
Bir yanlışlık var mı diye sanki
Diğer sesler ise yalnızca esen rüzgarın
Gökten inen ince ince karın.



Orman güzel, karanlık ve derin
Fakat sözüm var tutulacak ötelerin
Gidilecek yollar var nice, uyumadan önce
Gidilecek yollar var nice, uyumadan önce.



 Çeviri : Erdal Ceyhan






STOPPING BY WOODS ON A SNOWY EVENING
  
Whose woods these are I think I know. 
His house is in the village though; 
He will not see me stopping here 
To watch his woods fill up with snow. 



My little horse must think it queer 
To stop without a farmhouse near 
Between the woods and frozen lake 
The darkest evening of the year. 



He gives his harness bells a shake 
To ask if there is some mistake. 
The only other sound's the sweep 
Of easy wind and downy flake. 



The woods are lovely, dark and deep. 
But I have promises to keep, 
And miles to go before I sleep, 
And miles to go before I sleep. 


Collected Poems of Robert Frost, S. 275



Şiiri sesli izlemek için tıklayınız.