YÜZ HAVLUSU 
  
Çarmıha gerildiği yaşta İsa’nın,
avuçlarımdan tutan
iki çocukla çiviliyim yaşama.
Aşk bardağını çalkaladığın su olmak,
kırılacak eşya taşıyan
bir kamyon gibi gidiyor ağrıma..



Kendi kendime konuştuğum sanılıyor,
hep yanımdadır oysa
giderken bıraktığın yüz havlun.
Bozdun saklambaç oyununu ama
bana gizlendiğim yerden
çık demeyi unuttun..



Her gece yatmadan okuduğum
bir kitap olmanı isterdim,
kırardım ışıkları söndürmeden
yarım kalan sayfanın ucunu
ki sen buna tenim kırışıyor
yaşlanıyorum derdin..



Yokluğundan geri kalan çölde
attığım her adımda,
gözlerimden dökülür
hörgücümde taşıdığım sular,
sevgilisinin gölgesinden uzak
çölde ağlayan deve ölür..



Hava kararırken usulca,
bir zenci olup
kalıyorum Salacak kıyısında
ve Kız Kulesi
Ku Klux Klan
gibi duruyor karşımda...

Sunay Akın
( 1962 -        )