OĞLUMU ÇOK ÖZLÜYORUM
"Oğlumu dedi
Gördüm geliyorum."
Oturdu, derin bir nefes aldı
Sigarasından.
"Oğlumu - dedi.
Çok özlüyorum."



Acısı anlamsız bir ayıbın
Baskı duvarlarına
Sığacak gibi değildi.
Eğildi uzun uzun
Eğildi gözlerime
Soğuk sularda susuz
Bir çift dudak gibi
Kirpikleri gözlerime değdi.



"Oğlumu - dedi - görseydin
Sana çok benzerdi."
Oturduğu yeri incitmiş gibi
Doğruldu usulcacık.
"Üç yıl oldu - dedi -
Pencerenin önünde
Kitap mı okuyordu, türkü mü
Yoksa bir kitabı türkü gibi mi...
Camlarda canharaş bir ölüm ıslığı -
O kuğu boynundan kanlı kurşunu
Çıkarmaya gerek kalmadı.
Ölü parmaklarındansa, yumulu
Öyle zor çıkardık ki
Kitabını..."



Dalgın ve yitik, yürüdü
Döndü, son bir kez
"Oğlumu - dedi -
Çok özlüyorum."

Şükrü Erbaş
( 1953 -     )


Yarın, Kasım 82, S. 21