GAZEL 1
  
1. Âlemde bu gün sencileyin yâr kimün var
    Ger var dir isen yoh dimezen var kimün var

1. (Bugün dünyada senin gibi sevgili kimin vardır. Eğer yok dersen
     ben kimin böyle sevgilisi var demem.)



2. Dildâr-ı mecâzî bulınur âşıka yüz min
    Benzer sana tahkîkda dildâr kimün var

2. (Âşık için yüz binlerce geçici sevgili bulunur; ancak gerçekte
     sana benzer hakiki sevgili kimin vardır.)



3. Mahbûb kamer yüzlü boyı sidre yüküşdür
    Yanagları gül la‘l-i şeker-bâr kimün var

3. (Sevgili ay yüzlü boyu Sidre’ye ulaşmıştır; işte yanakları
     gül gül; dudağından şeker saçılan bir sevgili kimde vardır.)



4. Işkun gamına eylemişem gönlümi mahzen
     Bir munçılayın mehzen-i esrâr kimün var

4. (Ben gönlümü aşkın derdine mahzen ettim; işte bunun gibi
     bir sırlar mahzeni kimde var. Aşk bende vardır, başkalarında
     bulunur mu?)



5. İy nisbet iden yüzini gülzâra vü bâga
    Yüzi tek anun gülşen ü gülzâr kimün var

5. (Ey yüzünü gül bahçesine ve bağa benzeten  kimse; o
    sevgilinin yüzü gibi gül bahçesi ve güllük kimde görülmüştür?)



6. Ayyâreleyin turrası menden gönül aldı
    Benzer sana bir turra-i tarrâr kimün var

6. (O sevgilinin alnının üstündeki saçı kımıldayarak beni yoldan
    çıkardı ve gönlümü aldı. Ey sevgili böyle  yağmacı saç senden
    başka kimde var?)



7. Fâş eylemişem halka ene’l-hakkı vü Hak’dan
    Bir mencileyin âşık-ı berdâr kimün var

7. (Ben insanlara ene’l-Hak sözünü açıklamış, açığa vurmuşum.
     Şimdi gerçekten benim gibi sevgilinin zülfüne asılmış âşığı
     kimin vardır?)



8. İy moncugı dürdâne sanan gevherüni bil
    Tâ kim bilesen lü’lü’-i şehvâr kimün var

8. (Ey boncuğu inci tanesi zanneden gerçek inciyi tanı; tanı da
     sonunda sevgililer sevgilisi padişaha yakışan incinin kimde
     olduğunu iyi bil.)



9. Gerçi yanagı matla-ı envârdur anun
    Zülfi kimi bir matla-ı envâr kimün var

9. (Gerçekte o sevgilinin yanağı nurların doğduğu yerdir;
     ayrıca sevgilinin saçına benzer, saçını kımıldattıkça
     nurlar saçan yüz ondan başka kimde bulunur.)



10. Tâtara saçun tozını tüccâr ile gönder
      Tâ kim bileler nâfe-i Tâtâr kimün var

10. (Sen Tatar ülkesine saçının tozunu tüccar ile gönder de;
      sonunda Tatar ülkesinin ceylanının göbeğinin miskini
      ayırt edebilsinler.)



11. Cân ile cihân yâre fedâ kıldı Nesîmî
      Anun kimi bir yâr-ı vefâdâr kimün var

11. (Nesimî canı da cihanı da sevgili için feda etti, sevgili
       için her şeyini veren Nesimî gibi vefa dolu bir âşık
       ey sevgili senden başka kimde vardır?)

Seyyid Nesimî
( 14. yy. - 15. yy )




Dil ve Edebiyat Dergisi,
Ağustos 2011, Sayı: 32,  S. 30-31
(Hüseyin Ayan, Nesimî Divanı, S. 142)