GAZEL 7

1. Zülfüni anber-feşân itmek dilersin itmegil Gâret-i dîn kasd-ı cân itmek dilersin itmegil 1. (Zülfünü koku saçan anber etmek istiyorsun, bununla dinimi yağmalamak, canımı da almak istiyorsun, yapma, bundan vazgeç.) 2. Burka’ı tarh eylemişsin iy kamer yüzünden uş Fitne-i âhir zamân itmek dilersin itmegil 2. (Ey ay yüzlü sevgili yüzündeki örtüyü kaldırıp atmak istemişsin; böyle yapmakla ahir zaman fitnesini ortaya çıkarmak, âşıkları peşine düşürmek istiyorsun yapma, etme.) 3. Hatt u hâlin matıku’t-tayr oldı ehl-i vahdete Kuş dilin sen tercemân itmek dilersin itmegil 3. (Senin yüzündeki tüyler ve benler birlik içinde olanlara kuş dilinden söylüyor, sen kuş dilini anlatmak istiyorsun, bunu yapma.) 4. Çün ene’l-hakdan götürdi sûretün mâhı nikâb Sen hakı niçün nihân itmek dilersin itmegil 4. (Senin yüzünün ayı ene’l-Hak sözünden perdesini kaldırdı; bırak sen gerçeği neden saklamak istiyorsun, bunu yapma.) 5. Âşıka çok cevr idersin ahde kılmazsın vefâ Adını nâ-mihribân itmek dilersin itmegil 5. (Âşığa nice nice eziyet eder ve verdiğin sözde durmazsın, bunu bırak ve adının sevgisiz, vefasız sevgili olmasını istiyorsun, bunu yapma.) 6. Sûretün genc-i hafîdür gösterürsin gözgüde Âlem-i gaybı ayân itmek dilersin itmegil 6. (Senin yüzün gizli bir hazinedir, bunu aynada göstermişsin; böylece gizlilik âlemini ortaya çıkarmak istiyorsun, bunu yapma.) 7. Gamzeden Mısrî kılıç virmişsin esrük türkine Kan bahâsuz bunça kan itmek dilersin itmegil 7. (Yan bakışlarınla sarhoş eden güzele Mısır kılıcı vermişsin; karşılıksız nice nice kan dökmek, can yakmak istiyorsun, bundan vazgeç.) 8. Eyledi ışkun mahabbet tîrine kalkan beni Şimdi küllî bî-nişân itmek dilersin itmegil 8. (Senin aşkın sevgi okuna beni kalkan yaptı; şimdi de büsbütün ortadan kaldırıp nişansız, adsız, sansız etmek istiyorsun, bundan vazgeç.) 9. Kirpügünden cân şikâr oklar düzermişsin meger Kaşlarun yayın kemân itmek dilersin itmegil 9. (Kirpiklerinden can avlayan oklar yaparmışsın meğer; kaşlarının yayını keman yapmak istermişsin, bunu yapma.) 10. Bâda virmişsin perîşân zülfüni dağıtmaga Cânları bî-hânümân itmek dilersin itmegil 10. (Darmadağınık zülfünü daha da perişan etmek için rüzgâra tutmuşsun; böylece canları evsiz barksız etmek istiyormuşsun, bundan vazgeç.) 11. Şübhesüz bilün iki âlemde şâhum kimi yoh Lâ-şebeh adın beyân itmek dilersin itmegil 11. (Şunu açıkça söyleyeyim, iki dünyada da benim padişahım gibi bir sultan yoktur; benzetmeyi bırak adını söylemek istiyormuşsun, bunu yapma.) 12. Gitmek istersin gözümden dem-be-dem yaşum kimi Cânumı tenden revân itmek dilersin itmegil 12. (Sen benim gözümden gözyaşım gibi zaman zaman gitmek istemişsin; hatta canımı da vücudumdan alıp götürmek istiyormuşsun, bunu yapma.) 13. Lâ-tuharrik âyeti indi beyânun şânına Ol beyânı sen beyân itmek dilersin itmegil 13. (Senin açıklamaların yüzünden “dur, hareket etme” ayeti geldi, o sözü sen açıklamak istiyormuşsun, bundan vazgeç.) 14. İy Nesîmî Hak’dan istersen götürmek perdeyi Büt-peresti bî-gümân itmek dilersin itmegil 14. (Ey Nesimî sen Hak’tan perdeyi kaldırmak isteyerek, puta tapan kimseyi şüpheye düşürmek istiyormuşsun, bunu yapma, bırak ve vazgeç.)

Seyyid Nesimî
( 14. yy. - 15. yy )

Dil ve Edebiyat Dergisi, Ağustos 2011, Sayı: 32, S. 33-34 (Hüseyin Ayan; Nesimî Divanı, S. 213-214/227)





ŞİİR PARKI