NEME YETMEZ
  
Yakut, mine, zümrüd bana birdir kayalarla;
Bir gül dikeninden iklîl (*) neme yetmez?
Kâşâne, sedir, sırma, ışık onların olsun;
Bir köhne kitab, bir sarı kandil neme yetmez?
Rûhum ki yanıktır ve şifâsızdır ezelden,
Sarmak dilesem, bir kara mendil neme yetmez?



Dağlar neme yetmez, bağlar neme yetmez?
Bir kuş ki benim derdime ağlar, neme yetmez?
Yanmaz ateşinden deli gönlüm bu diyârın,
Gökten bir alev bağrımı dağlar, neme yetmez?
Kestimse ümîd artık ezelden ve ebedten;
Bir eski rübâb ömrümü bağlar, neme yetmez?



Bir çölde biten dal gibi ıssızsa da rûhum,
Dost âleminin ettiği kem söz neme yetmez?
Vardır anacak bir gün olup ismimi elbet,
Bir servinin altında dolan göz neme yetmez?
Dağlar neme yetmez, bağlar neme yetmez?
Bir kuş ki benim derdime ağlar, neme yetmez?

Şükûfe Nihal Başar
( 1896 - 1973 )



(*) İklîl: Çiçekten taç



Çağdaş Türk Edebiyatında
199 Şairden 199 Şiir, S. 22



Bu şiiri sesli izlemek için tıklayınız.