TEVFİK FİKRET’İ DÜŞÜNÜRKEN (*)

Seni düşündüğüm zaman, Işıl ışıl sabah olur, Kararmış tariyerinde... Mavi suya çöken sisler. Dağılır perde perde... Seni düşündüğüm zaman, O muhteşem başın doğar Gök kubbede, ansızın... Ve bir acı hıçkırıkla Ağlar kırık rübabın... Seni düşündüğüm zaman. Sırlarım açar, çağlar, Ben bir tarih okurum. Ne gerçekler öğrenirim, Artar kalbimde korkum! Seni düşündüğüm zaman, Dünden güne aktarılmış, Saltanatlar sezerim. Hak ve kanun çiğnenirken, "İnsanlık, bir mi?" derim. Seni düşündüğüm zaman, Akın akın yollarını Kaybedenler görürüm. Artlarında bir insanlık İnlerken sürüm sürüm!.. Seni düşündüğüm zaman, Yurt ve ulus sevgisine İnanırım bin canla... Ve el ele tutuşarak Kardeşliğe, cihanla... Seni düşündüğüm zaman. Başına atılan taşlar, Beni içten yaralar, Gerilikler, yobazlıklar Boğacak kurban arar... Seni düşündüğüm zaman, Devrimler hatırlarım. Dosyalar üzerinde... Öldürüldük ve öldük: Dünya eski yerinde... Seni düşündüğüm zaman, İsyanıma inanırım Çirkine, iğrençliğe... Bu isyanı, istemiştin Aşılamak, gençliğe... Seni düşündüğüm zaman, Yarattığın altın anıt Gözlerimde tutuşur. Mutlak, ulu Tanrının da Gerçek, insanı budur!.. Seni düşündüğüm zaman. Yalnız sözün sazın değil, Varlığın yaşar bende... İnançlarım değişmez, Örnekleri, hep sende Seni düşündüğüm zaman. Terbiyede, zariflikte, Derim, yok, sencileyin... Karşısında değişmezmiş Tavrın, paşa ve beyin... Seni düşündüğüm zaman, İnanırım, kadınlığa Verdiğin öz değere... Minnettarım, huzurunda Eğilirim yerlere... Seni düşündüğüm zaman, "Elbet: sabah olacaktır!" Diye sesler duyarım Yeni umutlara düşer. Yine sana uyarım. Seni düşündüğüm zaman, Avuçlarım alnımdadır; "Lekelenmek korkusu!.." Lekeler ki bazı silmez Derya derya akar su!.. Seni düşündüğüm zaman, Kanad kanad, bir güneşe, Sezerim uçtuğumu... Yükselmiş olduğum göke; Bağlarım umudumu... Seni, düşündüğüm zaman. Kayalıklarda can veren (Promete) sin, derim. Biraz daha ışık, diye Uyanmanı beklerim.

Şükûfe Nihal Başar
( 1896 - 1973 )

(*) Kabrinin Eyüp'ten Âşiyana nakli münasebeti ile Tevfik Fikret, Hayatı, Şahsiyeti ve Eserleri, S. 123-125





ŞİİR PARKI