BİNLERCE
  
Binlerce pazartesi geçti ömrümde,
hangisiydi o, çıkaramıyorum.
Bir kiraz yediğimi hatırlıyorum, kurtluydu,
demek oldukça eski



Bir de saçmasapan şeyler,
bir kızın dizaltını örneğin,
bir adamın çirkin sigara içişini..



Nasıl yaşanıyor bu vesayetli dünyada,
hangi çılgınlar, nasıl dayanıyor buna
Kimsenin soyunu sopunu bulmak görevim değil,
kendi öykümü düzenlemek yetiyor bana.
Güzel bir öğle vakti,
eski güzel bir akşamı hatırlayarak,
sonra dopdolu şeyler,
damacanalar gibi,
içim kabarıyor



Sonu olsun diyorum,
neyin sonu ama
hiç değilse bu taş basamakların.

Turgut Uyar
(1927 - 1985)




Büyük Saat, S. 619