DEPREM
  
Uzandıkça
Tutasın gelir
Karanlığın uçlarından.
Geceler
Düş yataklarında erir.
Birçoklarının
Nefesleri kesilir
Enkazların altında.
Aç olanlardan alınır
Tok olanlara verilir.
Linç edilir
Çığlıklar.
Bulutlara perçinlenmiş
Ay ışığında.



Düz yazı gibi okunur
Gözlerinden
Hüzünler... 
Bir ad konulur ustalığına
Acımasızlığın.
Acılar toprağa sarılır.



Rüzgârların esmesi fark edilmez
Yeraltlarında.
Duvar diplerinde
İnsan olmanın
Sancıları çekilir ...

Üzeyir Lokman Çaycı
( 1949 -          ) 




Paris  - 19.08.1999