BİR FABRİKA KURACAĞIZ
  
Bir fabrika kuracağız,
duvarları beton, sağlam,
kocaman bir fabrika!
Kadın erkek,
tüm halk,
kuracağız fabrikasını
hayatın!



Ölür çocuklarımız
zehirli, pis kokular içinde;
yoksul gecekondularda,
güneş yüzü görmeden!
Dünya bir hapisanel
Kadın erkek,
tüm halk,
kuracağız fabrikasını
hayatın,
direne direne!



Ölür çocuklarımız
soluk kesen, pis kokular içinde,
güneşe susamış gözleri açık gider
çocuklarımız.
Ya biz ne yaparız?
Umursamaz,
boyun eğer,
susarız.
Susarız utanmadan!



Şu ördüğümüz ağlarda
kanımızdır akan ağır ağır,

bizim kanımız.
iletici damarlardan,
kanımızdır can veren hayata,
hayatı yoluna koyan.
Oysa siler süpürür bizi hayat,
sürükler alır götürür bizi.
Bizse, isteksiz bakarız ona,
bakarız ona aval aval.
Biz kazıdık kayaları tırnaklarımızla,
granitler içinde tünelleri biz açtık,
biz kuşattık demiryollarıyla yeryüzünü,
biz bulup çıkardık toprağın bağrında ne varsa!



Antenler örer telleriyle gökyüzünü,
gökdelenler saplanır kalır sislerin içine,
daha da yukarlarda, daha da, uzayda,
çelik kuzgunlar uğuldar durur!



Açık konuşalım, yoldaşlar:
Benim uygarlığa bir sözüm yok!
İyice koyalım kafamıza şunu:
Uygarlık değil bizi canımızdan bezdiren,
amacımız hiç de onu yıkmak değil.



Bir fabrika kuracağız,
duvarları beton, sapasağlam,
kocaman bir fabrika!
Kadın erkek,
tüm halk,
kuracağız fabrikasını
hayatın,
çocuklarımız için!

Nikola Vaptsarov
( 1909 - 1942  ) 



( Bulgaristan ) 


Çeviri: A. Kadir - Ali Meriçboyu




Dünya Halk ve Demokrasi Şiirleri 3, S. 63-64