SAZIMA

Ben gedersem, sazım sen kal dünyada
Gizli sırlarımı âşıkâr etme.
Lâl olsun dillerin söyleme yâda
Garip bülbül gibi âh-ü zar etme.



Gizli derdlerimi sana anlattım
Çalıştım sesimi sesine kattım
Bebe gibi kollarımda yaylattım
Hayali hatır et, beni unutma.



Bahçede dut iken bilmezdin sazı
Bülbül konar mıydı dalına bâzı?
Hangi kuştan aldın sen bu avazı
Söyle doğrusunu, gel inkar etme.



Benim her derdime ortak sen oldun
Ağlarsam ağladın, gülersem güldün
Sazım bu sesleri turnadan 'maldın
Pençe vurup sarı teli sızlatma.



Ay geçer, yıl geçer uzarsa ara
Giyin kara libas, yaslan duvara
Yanından göğsünden açılır yara
Yar gelmezse yaraların elletme.



Sen petek misâli Veysel de arı
İnleşir beraber yapardık balı
Ben bir insan oğlu, sen bir dut dalı
Ben babamı, sen ustanı unutma.

Aşık Veysel Şatıroğlu
( 1894 - 1973 )

Âşık Veysel, Türk Büyükleri Dizisi: 123, S. 166