SEN SEN SEN 
  
Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter. 
Hiç kimse aramasa, sormasa beni 
Sen gelsen yeter.



Huzur ellerinin güzelliğidir 
Gözlerin karşımda bir mutluluk denizi
Her sabah soframızda ekmeğimizi 
Sen bölsen yeter.



Yüreğim seninle yaylalar kadar serin 
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam, 
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter.



Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm
Bende sabır, sende naz...
Gündüzden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter. 



Duymasa da hiç kimse şair gönlümün 
Sende karar kıldığını 
Ve içimin şerha şerha yarıldığını 
Sen bilsen yeter.



Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu, ürkek...
Bir incecik dal gibi üstüme titreyerek
Eğilsen yeter.

Yavuz Bülent Bakiler
( 1936 -          )



Harman, S. 56



Bu şiiri sesli izlemek için tıklayınız.